Επιστολή προς τον ΟΠΙ για το ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΤΗ ΛΗΨΗ ΜΕΤΡΩΝ ΑΠΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΥΣ ΠΑΡΟΧΟΥΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Η παρούσα επιστολή έχει ως στόχο να αντιμετωπίσει το εγχείρημά σας για δημόσια διαβούλευση με τον πλέον εποικοδομητικό τρόπο και να συμβάλει ουσιαστικά στη λήψη των πλέον πρόσφορων μέτρων για την αντιμετώπιση του ζητήματος της πειρατείας στο Διαδίκτυο.
Ενώ η πρωτοβουλία μιας δημόσιας διαβούλευσης μας χαροποιεί, με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι τόσο το εισηγητικό της διαβούλευσης κείμενο, όσο και το περιεχόμενο και η δομή του ερωτηματολογίου σας, εμφανίζει σημαντικά προβλήματα που ακυρώνουν τους σκοπούς της διαβούλευσης και θέτουν πλείστα ερωτηματικά για τη σοβαρότητα του εγχειρήματός σας.
Θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι στόχος της διαβούλευσης είναι «να δοθεί σε κάθε ενδιαφερόμενο μέρος η δυνατότητα να εισακουσθεί και να εξασφαλιστεί η ισορροπία συμφερόντων μεταξύ δικαιούχων, διαμεσολαβητών στη διακίνηση των έργων και χρηστών του διαδικτύου», όπως εξάλλου αναφέρετε και στο τέλος της πρόσκλησης που απευθύνετε για τη σχετική δημόσια διαβούλευση. Προκειμένου, ωστόσο, να δοθεί μία τέτοια δυνατότητα είναι απαραίτητη η ισορροπία στην απόδοση των σχετικών επιχειρημάτων, και κυρίως, ο σωστός επιστημονικά και δεοντολογικά σχεδιασμός του ερωτηματολογίου.
Πιστεύουμε ότι καμία από τις δύο προϋποθέσεις δεν ισχύει. Ως εκ τούτου, η διαβούλευση για την το θέμα της πειρατείας στο διαδίκτυο είναι μόνο πλασματική και απαιτεί σημαντικές αλλαγές ώστε να μην αυτό-ακυρωθεί.
Ελπίζουμε ότι θα δείξετε τη δέουσα ευαισθησία και θα απαντήσετε στις συγκεκριμένες μας παρατηρήσεις, τις οποίες και θα δημοσιοποιήσουμε στο κοινό.
- Στο εισαγωγικό σας κείμενο στα Ελληνικά, στη σελίδα 1, παράγραφο 3, αναφέρεσθε μόνο σε εταιρίες διανομής ψηφιακών αντιγράφων και πειρατές αγνοώντας ένα τεράστιο όγκο έργων που δημιουργούνται και διακινούνται από μη επαγγελματίες ή μη εταιρικούς χρήστες και δημιουργούς, τα συμφέροντα των οποίων πρέπει να ληφθούν υπόψη σε οποιαδήποτε ρυθμιστική παρέμβαση, όπως αυτή που βρίσκεται υπό διερεύνηση με το ερωτηματολόγιό σας.
- Στο εισαγωγικό σας κείμενο στα Ελληνικά, στη σελίδα 1, παράγραφο 4, γίνεται η ακόλουθη αναφορά: «Στο περιβάλλον του διαδικτύου ταυτόχρονα διαπιστώνεται ότι η δέσμευση εύρους ζώνης (bandwidth) για παράνομες δραστηριότητες, για παράδειγμα στο πλαίσιο της παράνομης τηλεφόρτωσης προστατευόμενων οπτικοακουστικών αρχείων, στερεί τους φορείς παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών και τους χρήστες από τη δυνατότητα ανάπτυξης νόμιμων δραστηριοτήτων με τα συνεπαγόμενα οικονομικά οφέλη για όλους τους εμπλεκόμενους.» Υπάρχει κάποια σχετική μελέτη; Ο ισχυρισμός είναι οριακής εγκυρότητας και είναι δυνατόν να υπονομεύσει τη σοβαρότητα των επιχειρημάτων σας υπέρ της προστασίας του δημιουργού. Η αποκεντρωμένη αρχιτεκτονική των peer-to-peer δικτύων επιτρέπει την καλύτερη αξιοποίηση του δικτύου και χρησιμοποιείται και από νόμιμες υπηρεσίες (π.χ. Skype). Για αυτό το λόγο θα πρέπει να γίνει αναφορά στην ανάγκη η όποια νομοθετική παρέμβαση να μην παρακωλύει νόμιμες εφαρμογές των σχετικών τεχνολογιών (π.χ. peer-to-peer) και να μην έχει αρνητικές συνέπειες για την καινοτομία και την ανάπτυξη των επιχειρηματικών μοντέλων των Παρόχων Διαδικτυακών Υπηρεσιών (ISPs).
- Ενώ κάνετε εκτεταμένη αναφορά σε Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες υπέρ της πιο ενεργούς συμμετοχής των ISPs στη διαδικασία παρακολούθησης των χρηστών και στις σχετικές ρυθμιστικές πληροφορίες, δεν κάνετε καμία αναφορά στις αντιδράσεις που αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν προκαλέσει σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο (π.χ. βλ. Digital Rights Europe (EDRI) σε ευρωπαϊκό επίπεδο ή του Open Rights Group στη Μεγάλη Βρετανία), ούτε σε εκθέσεις όπως αυτή του IViR με τίτλο «The Recasting of Copyright & Related Rights for the Knowledge Economy» στη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς της Ευρωπαϊκής επιτροπής, που προτείνει την πολύ προσεκτική υιοθέτηση οποιωνδήποτε αλλαγών σε νομοθετικό επίπεδο εξαιτίας της αρνητικής εμπειρίας που έχουμε με την υπάρχουσα τάση υπερ-ρύθμισης στο χώρο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Χωρίς στοιχειώδεις αναφορές σε απόψεις πέρα από εκείνες των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, πως ακριβώς πιστεύετε ότι είναι δυνατή μία «ισορροπημένη» και «δημόσια διαβούλευση»;
Ειδικότερα σε σχέση με το ίδιο το ερωτηματολόγιο:
Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην μεθοδολογία με την οποία καταρτίστηκε το ερωτηματολόγιο ή στον τρόπο με τον οποίο θα αναλυθούν και αξιολογηθούν τα αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα:
- Γιατί επελέγησαν αυτές οι συγκεκριμένες ερωτήσεις και πως έχει διασφαλιστεί η εκπροσώπηση όλων των σχετικών πλευρών όπως ισχυρίζεστε στο εισηγητικό σας κείμενο
- Πως θα αναλυθούν τα αποτελέσματα; Έχετε κάποια μεθοδολογία υπόψη σας;
- Πως θα γίνει η αξιολόγηση τους; Ειδικά στην περίπτωση που δεν έχετε απαντήσεις από όλους τους ενδιαφερομένους φορείς
- Πως διασφαλίζεται η συμμετοχή ομάδων καταναλωτών, δημοσιών οργανισμών (π.χ. πανεπιστημίων που ίσως θα πρέπει να θεωρηθούν ως ISPs) και των ίδιων των παροχέων διαδικτυακών υπηρεσιών;
- Θα δημοσιεύσετε όλες τις απαντήσεις που θα λάβετε (πως θα διασφαλίσετε το δημόσιο χαρακτήρα της διαβούλευσης);
Πιο συγκεκριμένα, αναφορικά με τα ερωτήματα:
- Στο πρώτο ερώτημα ταυτίζετε την πειρατεία στο διαδίκτυο με μια τεχνική διαδικασία, την ανταλλαγή αρχείων μεταξύ των χρηστών (peer to peer), η οποία χρησιμοποιείται εδώ και 3 δεκαετίες για επιστημονική έρευνα και κοινωνική καινοτομία και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της αρχιτεκτονικής ολόκληρου του Διαδικτύου.
- Το πρόβλημα του δευτέρου ερωτήματος είναι άμεση συνέπεια της δομής του πρώτου: δεν είναι ξεκάθαρο εάν ζητείτε να περιοριστεί η πρακτική της πειρατείας ή η χρήση peer-to-peer συστημάτων. Το πρώτο είναι θεμιτό. Το δεύτερο επικίνδυνο για την καινοτομία. Επίσης, η δομή αυτών των δύο ερωτημάτων παραβιάζει την αρχή της τεχνικής ουδετερότητας που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για όλα τα τεχνολογικά νομοθετήματα.
- Η τρίτη και τέταρτη ερώτηση στην καλύτερη περίπτωση στερούνται αντικειμένου και στη χειρότερη προσπαθούν να προϊδεάσουν το χρήστη του ερωτηματολογίου. Το θέμα του εάν ο φορέας παροχής υπηρεσιών έχει γνώση του περιεχομένου που διακινείται από τους χρήστες του (ερώτηση 3) δεν είναι θέμα άποψης του ερωτώμενου αλλά πραγματικό. Επιπλέον, σχετίζεται με το κόστος παρακολούθησης των κυκλοφορίας των δεδομένων μεταξύ των χρηστών. Μια πιο σωστή τεχνικά και οικονομικά ερώτηση θα ήταν: «ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να επωμισθεί το κόστος της παρακολούθησης των χρηστών». Αντίστοιχα είναι τα προβλήματα για όλες τις περιπτώσεις της ερώτησης 4, όπου η έκφραση «ενδέχεται να έχουν γνώση» είναι τόσο γενική και απροσδιόριστη, που είναι πιθανόν να καλύπτει όλες τις κατηγορίες αρκεί να της δοθεί μια αρκετά ευρεία ερμηνεία. Με το να εισάγεται το «άλλες περιπτώσεις» ως επιλογή, το πεδίο εφαρμογής της ερώτησης γίνεται τόσο γενικό που οποιαδήποτε απάντηση στερείται κάθε νοήματος. Επιπλέον το τεχνικό και οικονομικό κόστος αυτής της παρακολούθησης του χρήστη δεν αναφέρεται πουθενά. Το ίδιο ισχύει και για τις ενδεχόμενες αρνητικές συνέπειες που θα είχε ο έλεγχος ενός ανοιχτού και ουδέτερου μέσου, που επίσης δεν αναφέρονται πουθενά. Μια σχετική ερώτηση θα μπορούσε να είναι: «ποιες πιστεύετε ότι θα ήταν οι συνέπειες για την έρευνα και το κόστος που ο έλεγχος της χρήσης του διαδικτύου από τους ISPs θα μπορούσε να έχει;» Δε θα έπρεπε, ως Ο.Π.Ι., να έχετε μια πιο ουδέτερη στάση και να ενδιαφέρεστε για όλες τις πλευρές, όπως επαγγέλλεστε στο εισαγωγικό σας σημείωμα;
- Στην πέμπτη ερώτηση αναρωτιόμαστε αν έχετε κάποια αριθμητική εκτίμηση ή μεθοδολογία που να σας επιτρέπει να υπολογίσετε την αναλογία κόστους – οφέλους από οποιαδήποτε ρυθμιστική παρέμβαση. Επίσης, ποιος θα αναλαμβάνει το κόστος αυτής της διαδικασίας και τι συνέπειες θα έχει μια ενδεχόμενη μετακύλιση του κόστους στο χρήστη. Θα προτείναμε τέσσερις επιπρόσθετες ερωτήσεις:
(α) ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να αναλάβει το κόστος μιας τέτοιας διαδικασίας;
(β) πιστεύετε ότι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα πρέπει να επιβαρύνονται με μια τέτοια διαδικασία και εάν ναι ποιος θα πρέπει να αναλάβει τα σχετικό κόστος;
(γ) πιστεύετε ότι τέτοιες υποχρεώσεις των ISPs θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα νομοθετικής παρέμβασης, κάποιου κώδικα δεοντολογίας μεταξύ των ISPs ή κάποια άλλη σχετική διαδικασία;
(δ) πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει κάποια οικονομική μελέτη των αποτελεσμάτων μιας σχετικής νομοθετικής παρέμβασης ή όχι;
- Στην έκτη και την έβδομη ερώτηση, και χωρίς άλλα στοιχεία, ζητάτε από εκείνη/ον που απαντά το ερωτηματολόγιο να εκτιμήσει τα αποτελέσματα μια γενικής και αόριστης νομοθετικής σας κίνησης. Αναφερθήκαμε σε μια σειρά ενδεικτικών ερωτημάτων που θα μπορούσαν να καταστήσουν μια τέτοια ερώτηση σχετική. Στην παρούσα μορφή του ερωτηματολογίου δεν έχει γίνει καμία
(α) διαφοροποίηση ανάμεσα στο “παράνομο” downloading και τις μεθόδους peer to peer ανταλλαγής αρχείων (για την ακρίβεια, έχετε προσπαθήσει να τα ταυτίσετε)
(β) αναφορά στις αλλαγές που έχουν επέλθει τα τελευταία χρόνια στα μοντέλα παροχής και διάθεσης περιεχομένου στο διαδίκτυο
(γ) αναφορά στο κόστος (οικονομικό και κοινωνικό) για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη
(δ) αναφορά στις συνέπειες για την έρευνα και τον κλάδο των παρόχων διαδικτυακών υπηρεσιών
(ε) αναφορά στα νομοθετικά και ερμηνευτικά προβλήματα που θα είχε ο ορισμός του ISP.
- Ειδικά για την έβδομη ερώτηση:
o Ποια είναι η άποψη του Ο.Π.Ι για το τι είναι ISP; Θα υπάρξει διαφοροποίηση μεταξύ εμπορικών και πανεπιστημιακών ISPs; Τι συνέπειες θα είχε μια τέτοια ρύθμιση για το ήδη επιβαρυμένο και υπο-χρηματοδοτούμενο Ελληνικό Πανεπιστήμιο
o Γιατί θα πρέπει να υπάρχει αποκλειστικά και μόνο νομοθετική παρέμβαση τη στιγμή που
(α) είναι η πιο δαπανηρή διαδικασία
(β) δεν ενισχύει την ελευθερία της αγοράς, αλλά την περιορίζει
(γ) υπάρχουν άλλες ρυθμιστικές λύσεις (κώδικες δεοντολογίας, συμβάσεις, αγορά)
o Ποιες θα είναι οι συνέπειες για τους Ελληνικούς παροχείς υπηρεσιών διαδικτύου σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών που μπορούν να δίδονται και από αλλοδαπούς παροχείς και σχετίζονται με τη σκοπούμενη νομοθετική παρέμβαση (π.χ. υπηρεσίες hosting και άλλες υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας)
o Πως θα γίνεται η διάκριση ανάμεσα σε νόμιμες και παράνομες υπηρεσίες όταν στοχοποιείται η τεχνολογία και όχι η παραβατική συμπεριφορά
- Η όγδοη ερώτηση αναφέρεται μόνο στα πιθανά οφέλη που μπορεί να έχει ένας ISP, αλλά δε γίνεται καμία αναφορά στα πιθανά κόστη;
(α) για τους εμπορικούς παρόχους
(β) για τους μη εμπορικούς παρόχους (π.χ. βιβλιοθήκες, πανεπιστήμια, μουσεία). Επίσης προκύπτει ξανά το νομοτεχνικό ερώτημα του πως θα γίνει διαφοροποίηση μεταξύ ISPs και παρόχων άλλων υπηρεσιών, όπως επίσης μεταξύ μη κερδοσκοπικών και εμπορικών παρόχων. Επίσης θα έπρεπε να υπάρξει ερώτημα σχετικά με τις οικονομικές συνέπειες που μπορούν να υπάρξουν από την νομική ανασφάλεια στην περίπτωση που οι ορισμοί είναι πολύ γενικοί ή στον κίνδυνο να ξεπεραστούν πολύ γρήγορα στην περίπτωση που αναφέρονται σε συγκεκριμένες υπηρεσίες.
- Η ερώτηση εννέα έχει το ίδιο πρόβλημα με τις αμέσως προηγούμενες: δεν διατηρεί ούτε καν κάποια επίφαση αντικειμενικότητας: γιατί επιλέγετε την τεχνική φιλτραρίσματος; Γιατί δεν ρωτάτε όχι μόνο για την αποτελεσματικότητα αλλά και για το κόστος μιας τέτοιας εφαρμογής και τις συνέπειες για την προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής σφαίρας του χρήστη, όπως και για την ενδεχόμενη οριακή συνταγματικότητα των σχετικών πρωτοβουλιών; Επίσης υπάρχει το πρόβλημα του ποιος θα έχει πρόσβαση στους ορισμούς αυτών των φίλτρων, εάν θα σχετίζονται με άλλες μορφές ρύθμισης περιεχόμενου στο Διαδίκτυο (π.χ. παιδική πορνογραφία, τρομοκρατία), όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες (π.χ. Σκανδιναβικές χώρες), το κόστος των συνεπαγόμενων νομικών αλλαγών και τις συνέπειες για την ελευθερία της έκφρασης και τη δομή της αγοράς. Φυσικά το πρόβλημα είναι (και πάλι) ότι ο όρος «τεχνικές φιλτραρίσματος» είναι τόσο γενικός που είναι ουσιαστικά χωρίς νόημα. Επίσης θα περιμέναμε τη δυνατότητα των ερωτώμενων να προτείνουν και άλλες τεχνικές λύσεις του προβλήματος, σε συνδυασμό με τη νομική και οικονομική τους διάσταση.
- Η ερώτηση δέκα είναι ίσως η μόνη που μας βρίσκει σύμφωνους, αλλά έρχεται πολύ αργά και δομικά σε λάθος σημείο του ερωτηματολογίου. Όπως τονίσαμε παραπάνω θα έπρεπε να προτείνετε ως εναλλακτική λύση μαζί με την ερώτηση επτά ή η ερώτηση επτά θα έπρεπε να βρίσκετε στο κεφάλαιο των λύσεων. Η παρούσα δομή δεν επιτρέπει στον ερωτώμενο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ολιστικά και εμφανίζει τη νομοθετική παρέμβαση ως μονόδρομο ή έστω ως την καλύτερη (προτεινόμενη) λύση.
- Η ερώτηση έντεκα είναι επίσης στη σωστή κατεύθυνση αλλά πάσχει (επίσης) από αντικειμενικότητα. Θα επιθυμούσαμε να είναι ξεκάθαρο το όφελος (ή έστω οι συνέπειες) των ISPs από μία τέτοια προσθήκη στις τελικές συμβάσεις παροχής υπηρεσιών. Εάν δηλαδή οι ISPs αναλάμβαναν να ακολουθήσουν την πολιτική π.χ. της διακοπής της παροχής των υπηρεσιών σε κάποιον πελάτη τους σε περίπτωση καταγγελίας από κάποιον δικαιούχο ή το νόμιμο εκπρόσωπο αυτού, τι ώφελος θα είχε ο ISP;
(α) δε θα είχε ευθύνη για τις πράξεις των χρηστών (safe harbour provisions);
(β) δε θα είχε ευθύνη για τη μη παρακολούθηση των χρηστών και άρα δε θα επιβαρυνόταν με οποιαδήποτε υποχρέωση για Filtering ή άλλο τεχνικό μέτρο;
(γ) θα υπήρχε καλά τεκμηριωμένη διαδικασία για τον τερματισμό των σχετικών συμβάσεων η οποία θα κάλυπτε όλους τους ISPs και δε θα δημιουργούσε παραμορφώσεις στη σχετική αγορά;
(δ) δε θα είχε καμία ευθύνη από σχετικές βλάβες ως συνέπεια λανθασμένων πληροφοριών από τους δικαιούχους;
- Είναι φανερό ότι η ερώτηση έντεκα μπορεί να διαβαστεί μόνο ως συνέχεια της δέκα και σε σχέση με τη φύση της σκοπούμενης νομοθετικής παρέμβασης. Θα πρέπει να συμπληρωθεί με τις ακόλουθες ερωτήσεις:
(α) «πως πιστεύετε ότι μπορεί να συνδεθεί η ενσωμάτωση αυτών των ρητρών με το πρόβλημα της ευθύνης των ISPs;» και
(β) «ποια τα πιθανά ωφέλη ή προβλήματα που μπορούν να ανακύψουν από μία τέτοια πρωτοβουλία και πως πιστεύεται ότι συνδέεται με μια γενικότερη ρυθμιστική μεταβολή;»
- Η ερώτηση δώδεκα είναι μεθοδολογικά απαράδεκτη και επιστημονικά αστήρικτη: προδιαθέτετε τους ερωτώμενους να υιοθετήσουν μία άποψη που έχετε εκφράσει στην εισηγητική έκθεση σας (δεν αναφέρεται τη λέξη «διαφωνείτε»), και η οποία δεν έχει καμία επιστημονική στήριξη. Επιπλέον είναι αμφίβολο πως θα βοηθήσει μία απάντηση (έστω και θετική) σε ένα ερώτημα το οποίο πρέπει να απαντηθεί με βάση ποσοτικές κι όχι ποιοτικές μεθόδους. Η διαβούλευσή σας αναμφίβολα δεν πληρεί τις προϋποθέσεις επιστημονικής έρευνας, μια και δεν έχουμε καμία γνώση της μεθοδολογίας ή του σχεδιασμού της έρευνας και το περιεχόμενο πάσχει ακόμη και με όρους μη επιστημονικής έρευνας. Πως ακριβώς θα ενισχύσει τις όποιες νομοθετικές παρεμβάσεις μια τέτοια ερώτηση; Είναι εξαιρετικά αμφίβολο το κατά πόσο η οποιαδήποτε απάντηση θα βοηθήσει στη διαβούλευση, πέρα από το να κατασκευαστεί μία απάντηση που να θέλει την πειρατεία να δημιουργεί προβλήματα χρήσης της τεχνολογίας και αξιοποίησης του δικτύου. Είναι αστείο, ωστόσο, η χρήση του bandwidth να παρουσιάζεται ως πρόβλημα τι στιγμή που το βασικό ζήτημα είναι η μη πλήρης χρησιμοποίηση του ή η χρήση αποκεντρωμένων αρχιτεκτονικών που επιτρέπουν την αποτελεσματικότερη χρήση του διαδικτύου. Αυτό είναι το αντικείμενο πληροφοριακών πολιτικών στις περισσότερες Ευρωπαϊκές και μη χώρες (π.χ. βλ.U-Japan,) ενώ οργανισμοί όπως η European Telecommunications Network Operators’ Association ζητούν λιγότερη κι όχι περισσότερη ρυθμιστική παρέμβαση. Στις χώρες που έχει όντως υπάρξει συζήτηση σχετική με το bandwidth το μοντέλο που προτείνεται είναι οι δικαιούχοι να αναλάβουν μέρος του κόστους από τη χρήση του bandwidth (όπως για παράδειγμα στη Βρετανία, όπου η Τiscali έχει προτείνει το BBC να αναλάβει το κόστος από τη χρήση του iPlayer ακριβώς επειδή δε χρησιμοποιεί αποκεντρωμένη αρχιτεκτονική). Mία συζήτηση για το bandwidth θα έπρεπε να περιλαμβάνει και αυτή την εκδοχή μολονότι πιθανότατα -κατά την άποψή μας- είναι εξαιρετικά βλαπτική για τους δικαιούχους και για την καινοτομία.
Εν κατακλείδι, μολονότι η πρωτοβουλία σας ως Ο.Π.Ι. να ξεκινήσετε μία δημόσια διαβούλευση σε σχέση με το φλέγον θέμα της πειρατείας είναι αξιέπαινη και προς τη σωστή κατεύθυνση, ο τρόπος υλοποίησης της είναι κατά πολύ κατώτερος των προσδοκιών της αγοράς, του ακαδημαϊκού και νομικού κόσμου, των φορέων της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και του χώρου της έρευνας και της καινοτομίας.
Το ερωτηματολόγιο σας πάσχει από μονομέρεια και σοβαρότατα μεθοδολογικά και δεοντολογικά προβλήματα. Ειδικότερα:
- Ενώ η άποψη των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης (που ρητά αναφέρετε στην εισηγητική του ερωτηματολογίου έκθεση ότι προκάλεσαν αυτή τη διαβούλευση) εκπροσωπείται υπέρ του δέοντος στο ερωτηματολόγιο όλες οι άλλες πλευρές (παρά τη ρητή σας δέσμευση στο εισαγωγικό του ερωτηματολογίου σημείωμα) είναι ανύπαρκτες.
- Η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτήσεων οδηγούν τον ερωτώμενο προς τη λύση της νομοθετικής αλλαγής με συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά χωρίς αρκετή λεπτομέρεια ώστε να μπορεί να κριθεί αποτελεσματικά
- Δεν υπάρχει διαφάνεια σχετικά με τη μεθοδολογία σας, τρόπο χρήσης αποτελεσμάτων, δημοσίευση των αποτελεσμάτων της διαβούλευσης
- Δεν υπάρχουν ερωτήσεις που να αξιολογούν το κόστος των σκοπούμενων μέτρων σε κοινωνικό, οικονομικό και τεχνικό επίπεδο
- Υπάρχει σύγχυση μεταξύ παραβατικής / παράνομης συμπεριφοράς και συγκεκριμένων τεχνολογιών
- Υπάρχει μια έντονη τάση παρεμβατισμού χωρίς εκτίμηση των δυνατοτήτων της αγοράς να λειτουργήσει αυτόνομα
- Υπάρχει μια έλλειψη κατανόησης των συνεπειών κάποιων πρωτοβουλιών για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών και των δικαιωμάτων των καταναλωτών και παντελής έλλειψη σχετικών ερωτημάτων
- Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την εκπαίδευση ως εναλλακτικό της ρύθμισης για την εξάλειψη των σχετικών προβλημάτων
- Δεν υπάρχει προσπάθεια κατανόησης των επιχειρηματικών μοντέλων και μορφών κοινωνικής διάδρασης στο Διαδίκτυο, ούτε προσδιορισμού της κατανόησης εννοιών όπως «πειρατεία», «Δημόσιος/ Ιδιωτικός παροχέας διαδικτυακών υπηρεσιών»
Αντιλαμβανόμαστε τον εξαιρετικό φόρτο εργασίας του Ο.Π.Ι και πιστεύουμε ότι οι διαβουλεύσεις είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος να πραγματοποιηθούν οι σχετικές νομοθετικές αναθεωρήσεις του ν.2121/93, όπου και εάν αυτό είναι απαραίτητο. Ταυτόχρονα, το λιγότερο που μπορούμε να περιμένουμε από έναν τόσο σημαντικό οργανισμό όπως ο Ο.Π.Ι. είναι όταν γίνεται μία «δημόσια διαβούλευση», αυτή να αντιμετωπίζεται με τη δέουσα επιστημονική σοβαρότητα, κοινωνική ευαισθησία και σεβασμό σε όλους τους κοινωνικούς και οικονομικούς εταίρους. Έχουμε εμπιστοσύνη ότι ο Ο.Π.Ι. θα λάβει σοβαρά τις προτάσεις μας και θα προκηρύξει κάποια συμπληρωματική διαβούλευση ή θα αναθεωρήσει το σχετικό ερωτηματολόγιο, ώστε να συμβάλλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση του φαινομένου της πειρατείας σύμφωνα με τους εκπεφρασμένους του στόχους και το θεσμικό του ρόλο.
Πρόδρομος Τσιαβός (p.tsiavos@lse.ac.uk)
Αθανάσιος Πρίφτης (thanasis.priftis@gmail.com)
Θεόδωρος Καρούνος (karounos@mail.ntua.gr)
13/5/2008
Δελτίο τύπου για τη “διαβούλευση” του ΟΠΙ για την “πειρατεία”
—